Aanvaard wat is

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Terwijl aanvaarden een belangrijke sleutel is om van binnenuit te leven. Dit eerste herfstblog in de reeks van zeven over principes om van binnenuit te leven gaat over aanvaarden.

In de kern komt aanvaarden neer op: het zien zoals het is. To face it. As it is. De it is een situatie of gebeurtenis, inclusief je eigen reactie erop. Aanvaarden is met je volle bewustzijn aanwezig zijn in het hier en nu, voorbij het oordelen, interpreteren, problematiseren, bagatelliseren, dramatiseren, psychologiseren, rationaliseren of iets anders van dien aard. Vaak is dat wel wat er gebeurt en blijf je daarin hangen. Schiet je automatisch in een bepaald reactiepatroon waardoor je de feiten kleurt. Dat staat een helder zicht in de weg.

Aanvaarden is een vorm van strippen, de kale feiten onder ogen zien, los van wat je ervan vindt. Gebeurtenissen roepen meestal direct iets in je op. In het algemeen is dat een oordeel dat twee smaken kent: goedkeuring of afkeuring. Je goedkeuring zorgt er voor dat je het wil houden zoals het is. Je afkeuring zorgt ervoor dat je ervan af wilt. Je verzet je, al dan niet subtiel, en vanuit deze reactie ga je op zoek naar een oplossing. Als je aanvaardt, ontdoe je een situatie van jouw meningen en emoties erover. Het wordt een nuchter, neutraal gegeven. Niet dat je je reactie wegduwt want dan gaan je gedachten en gevoelens onderhuids een eigen leven leiden. Ze zijn er toch, of je je er nu bewust van bent of niet. Je reactie krijg je niet weggedacht. Dat je ook je eigen reactie ziet, en dat is het. Op die manier doorbreek je je identificatie ermee. Aanvaarden is dus je door je reactiviteit heen worstelen om een situatie helder te kunnen zien. In het besef dat het op dit moment zo is en jij het niet kan veranderen.

Aanvaarden is ook verwerken. Je eigen ervaring verteren door deze te erkennen, te beleven. Je oordelen en gedachten bedekken meestal wat je voelt. Verdriet, frustratie, onmacht, pijn. Aanvaarden is doorvoelen wat er te voelen valt, zonder dat het opgelost hoeft te worden of direct ergens toe moet leiden. Aanvaarden gaat dus vaak gepaard met het verdragen van ongemak. Het even niet weten. Het ook even niet hóeven weten. Dat is meestal heel moeilijk want iets in je wil wél een oplossing, wil ervan af, en liefst zo snel mogelijk. De oplossing zit in de erkenning, dan lost de ruis meestal letterlijk op. Op het moment dat je erkent: ‘zo is het nu’, dan ontstaat er ruimte. Aanvaarden biedt zo toegang om op een andere manier om te gaan met wat zich voordoet - of je de betreffende situatie nou wilt of niet.

Zo bezien is aanvaarden dus een actief proces. Het is en blijft best een pittige klus. Al naar gelang de situatie en jouw persoonlijkheid heeft dit proces veel of weinig tijd nodig. Het is nooit een trucje of een koud kunstje. Maar je kunt het dus wel leren. En dat is nuttig. Want aanvaarden is geen eindstation, maar je vertrekpunt. Als je door te aanvaarden in je eigen bestaan duikt, komt er energie vrij. Als je de feiten onder ogen ziet zoals ze zijn, kan er een echte, nieuwe respons in je opkomen. Aanvaarden is de eerste stap als je iets wilt veranderen in je leven. Of als je met een verandering te maken hebt. Wanneer je bijvoorbeeld een verlies te lijden hebt. En als je heldere zicht niet direct tot een nieuw perspectief leidt, brengt aanvaarden je innerlijke rust in de gegeven omstandigheden.